Rokotów
    Początki osady nie są znane. Możemy jedynie po odkryciach archeologicznych domyśleć się, że osadnictwo istniało na tym terenie we wczesnym średniowieczu. Pod koniec XVIII wieku stanowił własność Józefy z Chmieleckich Cybulskiej i Antoniny Chmieleckiej. Na początku XIX wieku należał do Netrebskich, być może Józefa - radcy stanu Królestwa Polskiego. Jego żoną była Antonina z Cieciszowskich. W skład folwarku w 1825 roku wchodziły wsie Rokotów i Orłów. Od 1942 roku folwarkiem przez rok zarządzał Klemens Węgierski, później do 1848 roku Róża z Łubieńskich Sobańska, a następnie Jan Orłowski. Kolejnymi właścicielami zostali: Antoni Hauszyld od 1850 roku, Franciszek i Emilia Podkańska od 1858, Józef Naimski od 1860, Konstanty Werner od 1861, Józef Czarnecki od 1863, Antoni Nowak od 1868, Franciszek Nowak od 1872 . W 1872 roku dobra Rokotowa składały się w dalszym ciągu z dwóch folwarków: Orłów i Rokotów. Rozciągały się 1003 morgach ziemi. Znajdowała się gorzelnia z produkcją 40,000 rs, wiatrak, ponadto 18 budynków murowanych, 10 drewnianych. Gospodarstwo było prowadzone bardzo starannie. W roku 1886 nowym nabywcą zostaje Eugeniusz Wiśniewski. W okresie międzywojennym folwarkiem zarządza Wincenty Koszkowski. W 1941 roku stanowił własność Wacława Dąbrowskiego.
    Dwór wzniesiono w pierwszej ćwierci XIX wieku dla Netrebskich. Został przebudowany około roku 1870 przez Józefa Naimskiego. Elewację ogrodową i wnętrze przekształcono w 1944 roku. Po wojnie w budynku dworu mieściła się szkoła podstawowa, którą w 1970 roku przeniesiono ze względu na zły stan techniczny budynku. Obecnie stanowi własność Brzozowskich. Dwór zbudowany jest w stylu klasycystycznym. Murowany z cegły i otynkowany. Jest to budynek parterowy z mieszkalnym poddaszem. Mieści się na planie prostokąta. Układ wnętrz dwutraktowy z korytarzem pośrodku oraz sienią i salonem na osi.
Od frontu pośrodku wgłębny portyk o dwóch kolumnach i dwóch pilastrach jońskich. Od ogrodu część środkowa poprzedzona tarasem, podzielona czterema półkolumnami i zwieńczona schodkową attyką. Czterospadowy dach, kryty jest dachówką. Obecny stan budynku jest nienajlepszy, o czym przekonują zamieszczone zdjęcia.
Dwór łączy się z oficyną prostą galerią. Jest ona piętrowa, murowana z cegły i otynkowana. Zbudowana na planie prostokąta. Pokryta jest dachem namiotowym.
 
plan poziomy dworu plan zespołu dworskiego

    Zespół dworski złożony jest z korpusu głównego, oficyny połączonej łącznikiem oraz krajobrazowego parku. Ilustruje to poniższy schemat.
    Park założony został w końcu XVIII lub na początku XIX wieku. Ma charakter krajobrazowy. Posiada obszerną polanę oraz oś wodną utworzoną z wąskiego, długiego stawu.
Dwór od frontu od ogrodu dwór z dobudówką od ogrodu

Strona Główna